Veren, glitters en bloemen…langzaam vult de eettafel zich ermee. Mijn fantasie draait op volle toeren en ik breng heel wat tijd op Pinterest door om inspiratie op te doen…
De Vastelaovend staat voor de deur! Als klein Brabants meisje vond ik carnaval al prachtig. Verkleed als clown of in een stofjas die ik helemaal vol gekliederd had met textielstiften. Deze laatste look werd afgemaakt met veel fluorescerende haarspray. Meelopen in de optocht, verkleed naar school en elk jaar was ik 5 dagen te vinden in het dorpshuis, waar volop gehost werd. Maar ook dansten we op Daar gaat ze van Clouseau en Liefde voor muziek van Raymond van het Groenewoud. Tegen het einde van de middelbare school was de kusjeskring toch wel het hoogtepunt van de carnaval…
Op de middelbare school was het in februari/maart ook altijd weer 5 dagen raak. Toen ik een jaar of 14, 15 was, kon je me vanaf vrijdagavond tot en met dinsdagavond met mijn vriendinnen in de kroeg vinden. Vaak kochten we een passe partout voor onze favoriete kroeg en brachten daar heel wat uren door in outfits variërend van Spice Girl tot Britney Spears.
In 1999 ben ik naar Maastricht verhuisd en toen ik een beetje ingeburgerd was, leerde ik in 2001 het Maastrichtse carnaval kennen: De Mestreechter Vastelaovend. Overal waar je keek waren de prachtigste creaties te zien. Overdag puilden de straten uit van origineel en vooral mooi verklede mensen. Er werd gesjoenkeld op elke straathoek. Wauw, dit was wel andere koek dan ik gewend was! Vanaf 2002 heb ik een aantal jaren achter de bar gewerkt met carnaval, ook dat was een geweldige tijd. 70 uur werken in 6 dagen tijd was geen uitzondering en op Aswoensdag waren we allemaal helemaal gesloopt, maar zo voldaan! Toen ik de horeca een paar jaar later weer verliet werd het tijd om de Vastelaovend opnieuw te gaan ontdekken. Ik was inmiddels al aardig geïntegreerd en zong menig Vastelaovendsleedsje (carnavalsliedje) uit volle borsten mee. De pakjes kwamen ieder jaar een stapje dichter in de buurt van de prachtige zelfgemaakte creaties met glitters, veren en lampjes. Wat was het leuk om aangesproken te worden en te horen hoe mooi iemand jouw pèkske vindt!
In 2012 kreeg ik een burn-out en daardoor heb ik de Vastelaovend van 2013 overgeslagen. Ik kon de drukte niet aan, dus we zijn naar de kust gegaan. Een hele gekke ervaring om mijn geliefde Maastricht te verlaten tijdens de mooiste dagen van het jaar, maar ook de beste beslissing die ik destijds kon nemen. Vorig jaar in 2014 was ik er weer helemaal klaar voor, alleen zou ook deze Vastelaovend anders worden: ik was namelijk hartstikke zwanger. Ik zou Bregje niet zijn als ik daar iets mee zou doen in mijn pèkske…..
Het leuke van een alcoholvrije carnaval was dat ik echt goed keek naar alle mooie pèkskes om me heen. En dat het hilarisch was om te zien wat een paar biertjes met mijn vrienden doen 😉
Dit jaar bleven de bekende Vastelaovendskriebels een beetje uit. Ik begon me bijna zorgen te maken, want joehoe, ik mag weer bier drinken dus die kans moet ik toch grijpen? 😉 En de eerste carnaval met Laurens, ook weer een mijlpaal! Zijn berenpakje ligt al maanden klaar! Gelukkig kwam het goed en heb ik nog net op tijd een onderdeel van mijn nieuwe pèkske kunnen bestellen in China. Gisteren kwam het binnen en vandaag ben ik begonnen met alles uitstallen op de eettafel. De komende week zal dat mijn domein zijn, zodat ik op mijn gemak kan plakken, naaien en versieren. Wat het gaat worden zie je binnenkort….
een kleine sneakpeak….Ben jij een carnavalsvierder of vlucht je het liefste ver weg van het feestgedruis? En wat zijn jouw mooiste carnavalsherinneringen?
xBreg
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
10 Reacties
Iech doon mét! 🙂
Gezellig! Hoop dat we elkaar tegenkomen! X
Wat zal dat een mooi gezicht zijn, al die creaties. Wat anders dan hier in ‘t Krabbegat. Zeven jaar geleden zijn we vanuit de randstad in Bergen op Zoom komen wonen, en de eerste keer dat ik de Vastenavend meemaakte was het alsof ik naar een vreemde stam zat te kijken. Het lijkt zo losjes te zijn, maar ondertussen zoveel regeltjes. Hier ga je niet als banaan, clown of heks. Hier kleed je je in je ‘geddijntje’. Je hult je in een oude vitrage. Mannen dragen hem als sjaaltje, vrouwen als omslagdoek. Je doet een rode zaddoek om. Let op! Knoop aan de voorkant. (De mensen in Roosendaal dragen hem aan de achterkant.) Je speldt een dweil op je kont. Voor de doorgewinterde Krabben geldt ook nog heren in Sloexjas, en dames met een bontjas. En een hoedje vol met meuk.
De maandagavond is mijn favoriete avond. In een gedeelte van de stad hebben de mensen sketches in hun woonkamer. Ze doen iets met het jaarlijkse motto of met de actualiteit. Heel de stad loopt dan langs de raampjes om naar binnen te gluren. Supergrappig vind ik dat.
Agge mar leut et!
Hahaha die tradities kende ik nog niet! Leuk om te lezen, klinkt ook erg gezellig! X
Super leuk. Xx mam
Dankjewel mama! X
Voorheen moest ik meestal werken met de carnaval, want er waren altijd wel mensen die eerder vrij vroegen. En dan baalde ik altijd als een stekker! Maar dan toch altijd wel een pakje maken voor als ik ergens een gaatje kon vinden om te gaan…
Nu werk ik alleen zaterdag en dan ook al verkleed, maandag en dinsdag vrij, dus ik kan met de aapjes heerlijk genieten! Maar voor het eerst in al die jaren heb ik helemaal geen carnaval kriebels!
Leuk, ik ga er vanuit dat de kriebels nog wel komen, jou kennende! 😉 Veel plezier alvast! X
Ik ben er geen fan van. En hier in de Achterhoek wordt het ook niet zo leuk gevierd vind ik. Dus ik mijd de stad tijdens carnaval.
Ik kan me voorstellen dat je de stad mijdt als het je niet zo trekt. Misschien eens een kijkje nemen in Maastricht, dan ben je zo om 😉