Vorige week schreef ik over het ziekenhuisboek van Laurens en hoe we ernaar uitkeken om dit boek te sluiten. Vandaag kregen we de uitslag, toch weer een spannend moment!
Na het vaste weeg- en meetmoment (9925 gram (!) en 72cm) kwam de arts ons halen. Eerst hebben we Laurens’ ontwikkeling en groei besproken. De arts schrijft elke keer weer opnieuw letterlijk “Hollands Welvaren” in Laurens zijn dossier, dan ben ik ook steeds weer trots joh! Vervolgens hebben we de foto’s van de scan bekeken. Ze zagen er prima uit en er was geen enkele afwijking zichtbaar!! Wat een opluchting om nu de bevestiging te hebben. Toen ik zei dat ik blij was dat we nu het boek kunnen sluiten, gaf ze aan dat ze het nog niet aandurft om Laurens helemaal los te laten. Daarom gaan we in juli weer terug, voor een echo van de blaas en de niertjes en om nog urine te laten testen. De mogelijkheid bestaat ook nog dat ze hem jaarlijks wil blijven zien als hij straks zindelijk is.
Ik moet eerlijk zeggen dat dat wel even een kleine domper was. Natuurlijk zijn we blij dat ze Laurens goed in de gaten houden, maar zo’n kleine hummel hoort helemaal niet in een ziekenhuis met al die onderzoeken. Een gevalletje emotie versus ratio dus 😉
xBreg
p.s. vind je mijn blogs leuk? Like dan mijn Facebookpagina om op de hoogte te blijven. Klik hier!
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
