Kun je wel tegen een stootje? Wil je graag iets voor een ander doen, iets waarmee je een groot verschil kunt maken? Heb jij drie uurtjes per jaar over? Dan ben je misschien wel mijn type!
In deze blog:
#MissingType
Bloedbanken zijn hard op zoek naar donors. Of je nou bloedtype A, O of B hebt: als je tussen de 18 en 65 jaar én gezond bent, mag je jezelf aanmelden als bloeddonor. Met de campagne #missingtype wordt wereldwijd aandacht gevraagd voor bloeddonors. Sinds een aantal jaren ben ik zelf ook bloeddonor. Drie keer per jaar meld ik me bij de bloedbank van Sanquin om een half liter bloed te doneren. Is dat niet eng? Doet het veel pijn? Ik deel mijn ervaringen!
Kleine moeite
Ik denk dat ik nu een jaar of vijf, zes, donor ben. Ik las ergens een oproep en meldde me aan. Rondom mijn zwangerschap mocht ik geen bloed geven, maar verder ga ik braaf drie keer per jaar. Ik vind het een prettige gedachte dat ik iemand kan helpen met mijn bloed. Iemand die door bijvoorbeeld een ongeval, ziekte of bevalling een bloedtransfusie nodig heeft. Andersom vind ik het ook een prettig idee dat er, mocht ik het zelf nodig hebben, bloed beschikbaar is. Tot slot is het een kleine moeite om te doneren en het betekent ontzettend veel voor de mensen die jouw bloed ontvangen.
Hoe gaat bloed geven in zijn werk?
Je ontvangt een oproep per post, waarna je je binnen de aangegeven periode van twee weken meldt bij de bloedbank. Bij binnenkomst ontvang je een vragenlijst die je invult. Vervolgens bespreek je deze lijst met één van de artsen of verpleegkundigen. Je bloeddruk wordt gemeten en er wordt een vingerprikje gedaan om de hB – waarde van je bloed te meten. Als je deze keuring naar tevredenheid doorloopt mag je plaatsnemen in een comfortabele stoel. Het moment suprême nadert: de naald voor de daadwerkelijke bloedafname moet geplaatst worden. Eerlijk: ik kijk altijd even de andere kant op als de naald mijn arm in gaat. Niet dat ik bang ben, maar ik hoef het gewoon niet te zien. Het is even een venijnig prikje, dit duurt een paar seconden en dan trekt het gevoel alweer weg. De medewerker van Sanquin neemt vervolgens wat buisjes bloed af en hangt een zakje aan het infuus. Dit zakje heeft een inhoud van 500 milliliter. In mijn geval krijg ik altijd een stressballetje in mijn hand om het bloed een handje te helpen. In de tussentijd lees ik meestal een boek of een tijdschrift. Na ongeveer een kwartiertje is het zakje vol, krijg ik een klein verbandje en mag ik uit de stoel stappen. Aansluitend even wat drinken en eten en weer een kwartiertje later kan ik naar huis. That’s it!
‘Dat is toch niks voor mij!’
Sanquin heeft een overzicht gemaakt van de vijf meestgebruikte smoezen waarom mensen geen bloed geven:
1. Ik ben bang voor de naald
Dat zijn veel patiënten ook. Zij hebben geen keus, jij wel. Probeer het gewoon eens, je zult zien dat het meevalt. En de Sanquin-medewerkers nemen de tijd om je op je gemak te stellen.
2. Geen idee waar een bloedbank in de buurt zit
Sanquin heeft 137 afnamelocaties verspreid over heel Nederland. Wedden dat er ook eentje in de buurt van jouw huis of werk zit? Typ je woonplaats of postcode in de locatiezoeker in en zie waar je terecht kunt om bloed te geven.
3. Daar heb ik met mijn drukke baan echt geen tijd voor
Bloed geven duurt inclusief de keuring en het kopje koffie na afloop vaak maar een uurtje. Het kan op veel donorcentra bovendien ook ’s avonds. En menig werkgever geeft je graag een uurtje vrij om onder werktijd bloed te gaan geven. “Voor jou maar even, voor de patiënt een heel leven”, zeggen ze bij Sanquin.
4. Ik ben vast te dik, te dun, te kort, te lang, te jong, te oud…
In principe kan iedere persoon tussen de 18 en 65 jaar en met een gewicht van minimaal 50 kg bloed geven, mits zijn of haar gezondheid dat toelaat. Wie zich aanmeldt als nieuwe bloeddonor wordt daarom eerst gekeurd om te bepalen of bloed geven verantwoord is.
5. Ik heb geen zin om gratis bloed te geven, waarmee Sanquin dan veel geld verdient.
Sanquin is een stichting zonder winstoogmerk en gebruikt alle inkomsten voor het testen en bewerken van het bloed, voor de ontwikkeling en verbetering van de bloedtransfusie en voor de ontwikkeling en productie van geneesmiddelen.
Aanmelden als donor?
Aanmelden is echt easy peasy. Je gaat naar http://www.sanquin.nl/bloed-geven/en je volgt de stappen. Voor drie uurtjes per jaar kun jij het verschil maken in het leven van een ander. Zeg nou zelf, je zou toch ook heel dankbaar zijn als iemand het voor jou doet?
Ik ben heel benieuwd wie van jullie ook donor zijn, dus vertel!
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
10 Reacties
Ik heb vroeger bloed gedoneerd, maar helaas mag ik niet meer door mijn lupus.
Ooit een poging gedaan om bloed te geven. Door mijn lengte en mijn gewicht was ik al een twijfelgeval en waarom dat was werd wel duidelijk na het bloed geven. Ik mocht extra lang blijven liggen, ik viel bijna flauw. Dat was de eerste en laatste keer.
Maar manlief geeft al wel heel lang bloed. Dat compenseert een beetje. 😉
Oei dat lijkt me akelig als je bijna flauwvalt! Excuses voor de late reactie trouwens, je was ineens in mijn spam beland! 😉
Ik heb er wel eens overnagedacht want het is echt een mooi iets! Eigenlijk heb ik nog nooit echt de stap gezet en moet ik dat toch maar eens gaan doen!
Eigenlijk hetzelfde als Lilian zegt, wel over nagedacht maar nog nooit echt de stap genomen om te bellen…
Ik ben wel donor, maar niet voor bloed. Ik heb zelf al eens een transfusie gehad, dus mag helaas niet. Anders had ik het graag gedaan. Net als Moeders voor Moeders, graag gedaan, maar af ook helaas niet
Super goed zeg! Ik heb er nooit bij stilgestaan maar moet wel eerlijk zeggen dat ik niet weet of ik dat 3x per jaar wil. Ik ben enorm moeilijk te prikken en het moet altijd door de anesthesist gedaan worden uiteindelijk dus weet niet of ik daar zin in heb. Slecht excuus he.. haha!
Je moet ook niet 3x per jaar, dat is het maximum voor vrouwen. Dus al ga je maar 1x, als je daar iemand mee kunt helpen is t al top! Wel rot dat je lastig te prikken bent!
Wel over nagedacht. Maar de stap nooit gezet. En ga het ook niet doen denk ik. Immers bij teveel bloedverlies val ik snel flauw. Dus ik durf gewoon ook niet.
Wat goed dat je bloeddonor bent! Ik heb me ooit aangemeld bij Sanquin, maar met al mijn medicatie en complicaties vonden ze het niet zo’n goed plan. Jammer, ik had het best gedaan, ondanks dat ik een mietje ben bij het bloedprikken.