Een tijdje geleden vroegen de leidsters van de kinderopvang of ik iets voor ze wilde doen. Het verzoek was heel simpel: ik kwam samen met Laurens spelen op de opvang volgens de Speelplezier methodiek. Daarna zou ik er een stukje over schrijven. Makkie toch? Het leek me heel erg leuk om te doen, dus ik zei meteen JA!

Gisteravond kreeg een grote groep pedagogisch medewerkers hun certificaat voor Speelplezier en ik had de eer om mijn ervaring als ouder met hen te delen. Dit heb ik in het kort gedaan, vandaag vertel ik jullie uitgebreid hoe leuk het is om met je kind te spelen en hoe handig Speelplezier daarbij kan zijn!

Wat is Speelplezier?

Op de website van onze kinderopvangorganisatie staat het volgende:

Bij Speelplezier gaat het er vooral om de kinderen zinvol spel aan te bieden en via het spel met name de taalontwikkeling te stimuleren. Dagelijks wordt aangesloten bij het spel van kinderen dat wordt verrijkt met nieuwe woorden en nieuwe begrippen zodat ieder kind, in zijn eigen tempo en op zijn eigen manier, zijn wereld groter kan maken.

Met de werkwijze van Speelplezier:

• raken de kinderen op een speelse en creatieve manier vertrouwd met nieuwe
  woorden en begrippen;
• geniet ’n kind van motorische spelletjes, denkoefeningetjes etc. samen met hun
  groepsgenootjes;
• groeit het plezier en zelfvertrouwen van kinderen;
• zien en horen ouders regelmatig in woord en beeld wat hun kinderen leren;
• wordt er een bijdrage geleverd aan een goede start op de basisschool.

Speelplezier is onderdeel van de VVE methode, de Voor- en Vroegschoolse Educatie, die ervoor zorgt dat een kind van baby, via dreumes en peuter in een vloeiende lijn wordt klaargestoomd voor de basisschool.

Spiegelen en benoemen

Thuis speel ik wel met Laurens, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het wel weer heb gezien als ik voor de derde keer een toren bouw die vol overgave wordt omgegooid. Daarnaast weet ik soms ook niet zo goed hoe ik met hem kan spelen. Samen met VVE trainer Julie ging ik 2 weken geleden aan de slag. Laurens vond het reuze interessant dat zijn mama bij hem en zijn vriendjes bleef en hij sloofde zich in de eerste instantie een beetje uit.

We begonnen met het spiegelen van het speelgedrag van de kinderen. Iedereen had een bal die we overgooiden. Op een gegeven moment begon Laurens de bal over een hekje te gooien en toen we dat nadeden was het dolle pret. Alle dreumesjes gooiden achter elkaar balletjes over het hekje. Op een gegeven moment wilde een ander kindje de bal van Laurens pakken en hij reageerde daarop met een verontwaardigd “beije” wat zoveel betekent als “Van mij!”. Ik vroeg aan Julie hoe we hiermee om kunnen gaan, omdat dit vaker gebeurt en ik het best weleens lastig vind. Ze gaf aan dat het goed is om in zo’n situatie te spiegelen en te benoemen. Dus zelf een bal pakken en zeggen: “Deze is van mij, ik ga met deze bal spelen.” Zo leert je kindje spelenderwijs hoe hij zich kan uitdrukken in een situatie. Daarnaast vond ik het heel interessant om te leren dat het juist goed is als een kindje niet altijd hoeft te delen. Zo leert het op latere leeftijd goed op de eigen spullen te letten, wat toch ook zo zijn voordelen heeft!

Inspelen op het kind

Na het spel met de ballen belandden we in het – door Laurens zo geliefde – Ikea speelkeukentje. Hij haalde letterlijk alles uit de kast en begon er vrolijk op los te koken. Ik leerde van Julie dat ik hem in dit spel kan uitdagen door het spel uit te breiden. Laurens pakte een boterham, dus Julie deed hetzelfde. Vervolgens zei ze hardop: “Wat een lekkere boterham, wat zal ik er eens op doen? Ik doe er kaas op!” Laurens begon vervolgens ook zijn boterham zogenaamd te smeren en zei: “Kaas!”. Zo leuk om te zien. Ik ben zelf vaak geneigd om heel veel te vragen tijdens het spelen, maar vandaag leerde ik dat dit op de lange termijn juist kan leiden tot belemmering in het spel. Je kunt het spel beter verder uitbreiden, waardoor je het kind prikkelt om mee te spelen.

Voor elk kind anders

Binnen de opvanggroep zijn veel verschillende kindjes en dus wordt er goed gekeken naar de aanpak die per kind werkt. Zo is er een kindje dat snel afgeleid is. De leidsters dagen hem extra uit, om hem langer in een spelletje vast te houden. Dit komt zijn concentratie dan weer ten goede tijdens het spelen. Ik vind het een erg fijn idee dat er goed wordt gekeken naar elk kind. Naast de individuele aandacht wordt er ook veel gespeeld in groepsverband, wat ook de sociale kant van de kindjes stimuleert

Zelf weer even kind zijn is leuk!

Ik heb er van genoten dat ik ruim een uur heb kunnen spelen met mijn kleine man, terwijl ik handige tips en tricks kreeg die ik thuis ook kan toepassen. Het voelt soms nog wel een beetje onnatuurlijk, maar ik weet zeker dat dit een methodiek is die ik met wat oefenen ook thuis kan toepassen. Het geeft me een prettig gevoel en vertrouwen om te weten dat Laurens op de opvang spelenderwijs uitgedaagd en gestimuleerd wordt, zodat hij over 2,5 jaar helemaal klaar is voor de kleuterschool. Maar daar wil ik nu nog even niet aan denken, want hij wordt al veel te snel groot!

Ben jij bekend met VVE en Speelplezier? Ik ben benieuwd naar je reactie!

xBreg