Donderdagavond 18.30: het is tijd voor mijn wekelijkse pilatesles. Nou ja, wekelijks… de les wordt wekelijks gegeven, laten we het daar op houden. Ik ben de afgelopen vijf weken niet gaan sporten vanwege kerst, oud en nieuw en allerhande andere redenen. Toen ik me vorige week volstouwde met gourmet, friet en bier verlangde ik stiekem naar de sportschool. Wait, whut? Yup, ik sprak hardop de volgende zin uit:

“Ik kan niet wachten tot het donderdag is en ik weer kan gaan sporten.”

Oké, dat is wel een ontzettende niet-Breg uitspraak. Want ondergetekende ligt het liefst languit op de bank, met een bak browniepudding in de ene hand en een bus slagroom in de andere. En diezelfde Breg had weer zin om te gaan sporten? Ik heb wel een vermoeden waar deze behoefte vandaan kwam:

  • ik word altijd hartelijk ontvangen door mijn Pilatesvriendinnen. Ik ben veruit de jongste van het stel en ze moederen zo gezellig over me. Dan ben ik even geen moeder, maar gewoon weer Breg: heerlijk!
  • in mijn hoofd kunnen twee dingen gebeuren tijdens het sporten: 1. ik verzin de meest fantastische blogposts 2. ik denk helemaal nergens aan. Beide gevallen zijn prima!
  • ik voel me fijn, omdat ik wat aan mijn conditie doe
  • mijn nekklachten verdwijnen als sneeuw voor de zon na een lesje Pilates

Nou, dat deel hebben we dus duidelijk. Terwijl ik dit typ bruis ik van de energie, door die gezellige endorfines die door mijn lijf gieren. Want ik kom net terug van een uurtje Pilates! Whoeiiiii! Vol goede moed zet ik een groot kruis in de agenda voor de komende donderdagen.

Over een paar weken gaat het ongetwijfeld toch weer gebeuren: ik kom thuis na een lange, hectische werkdag. In de woonkamer rent een hangry dreumes rond, die NU wil eten. Ik heb pijn in mijn nek en voel me gewoon helemaal meh! Ga dan maar eens naar boven om je in een kekke luipaardlegging te hijsen, op de fiets te stappen en een uur bewegingen uit te voeren die je in het dagelijks leven niet uitvoert. Dan is het zó makkelijk om me wél in die legging te hijsen, met een warme, zachte trui erop, dikke sokken eronder en met een bak pudding op de bank te ploffen.  Heel erg makkelijk. En fijn ook.

En toch hè, toch gaat het me dit jaar niet gebeuren. Ik heb niet voor niks als één van mijn 16 wensen genoemd dat ik elke week naar Pilates wil. Dus vanaf nu: no more excuses! Die browniepudding smaakt veel lekkerder na een uurtje sporten, toch?

Dat gezegd hebbende, ik bedenk me net dat er nog een bak Cookie Dough in de vriezer ligt, dus die ga ik nu pakken, om heerlijk leeg te eten in een warm bad terwijl ik Netflix kijk!

xBreg

Volg je mij al op Facebook en Twitter?

Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.

Auteur

Bregje neemt geen blad voor de mond en schrijft regelmatig over taboes. Met de nodige humor weet ze haar lezers te inspireren, motiveren en te vermaken. Ze is getrouwd met Etienne en samen hebben ze een zoon, Laurens. Wil je Breg echt blij maken? Geef haar dan een zacht wit broodje met een ouderwetse draadjesvleeskroket!

9 Reacties

  1. Ik heb echt een pokkehekel aan sporten, maar vanaf maandag staat hier een spiksplinternieuwe crosstrainer zodat ik aan mijn conditie kan werken. Ik hoop omdat het thuis kan, ik het ook daadwerkelijk ga doen.

  2. Hanna @ eenbezigbijtje.nl Antwoord

    Niet gaan is vrijwel altijd makkelijker, maar wat voel ik me veel beter als ik wel ga! En inderdaad, zo’n pak koekjes of wat dan ook proeft dan toch een stukje beter.

  3. 5 weken valt nog mee. Zeker met de december maand is het lastig om dat er nog eens bij te doen, daar geef ik je helemaal gelijk in. Zelf moet ik al ruim een jaar opzoek naar een nieuwe sportschool. Ieder dinsdag neem ik me voor dat op woensdag te gaan doen, want dat is mijn vrije dag, maar wat ik zeg al ruim een jaar gebeurd er niks.

  4. Ik snap het, en ik herken het. Daarom ga ik altijd ‘s ochtends vroeg meteen hardlopen. Zo weet ik zeker dat ik geen verstek laat gaan. En ik voel me de rest van de dag lekker zelfingenomen dat ik zo goed bezig ben geweest.

    En mijn ervaring is: het is een glijdende schaal. Als je 1 keer mist, is het einde zoek.

  5. Meestal is het punt ook altijd dat je er heen moet en dat gedemotiveerd. Zodra je geweest bent zit je weer vol goeie energie! Wat goed dat je deze positieve punten heb ontdekt, gaat je vast lukken!

  6. Wat goed van je zeg! Je beschrijft het ook zo leuk, zelfs ik krijg er zin van om aan de slag te gaan en dat zegt heel wat.. 😉

Laat een reactie achter

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.