Je weet al dat ik een loedermoeder en een puddingmoeder ben. Vandaag voeg ik daar potjesmoeder aan toe. Wat dat dan precies is? Ik geef mijn zoon regelmatig eten uit een potje. Zo! Dat is eruit! Ik schaam me er overigens niet voor. In een tijd waarin alles wat je in de supermarkt koopt vergif lijkt te zijn en waarin je vooral vers en verantwoord moet koken, durf ik dit best toe te geven.
Van puree naar potje
Een jaar geleden, toen Laurens nog groentehapjes ter grootte van een ijsklontje at, wilde ik nog weleens met de staafmixer aan de slag gaan. Worteltjes, broccoli, pompoen: ik kookte en pureerde er lustig op los. Na verloop van tijd werden de porties groter, de dagen drukker en het hongerige lontje van de baby korter. En toen kochten we potjes. De kroonprins is niet zo merkvast: Olvarit, Kruidvat, Etos: het gaat er allemaal in als koek. Ook haal ik vaker een voorraad in Duitsland, omdat daar véél meer keus is en de prijzen lager liggen. De meeste voeding is daar ook biologisch, wat mooi meegenomen is.
Slechte moeder
Er zijn weleens dagen dat ik me afvraag of ik een slechte moeder ben, als ik weer een potje warm maak. Een fractie van een seconde later ontkracht ik die gedachte zelf weer. Ik geef mijn kind alle liefde die ik in me heb, hij heeft (meestal) schone kleren aan, hij woont in een warm en droog huis en er zijn heel veel mensen die van hem houden. En voor je het Consternatiebureau belt: ik kook ook vaak wél zelf voor hem. Grappig om te ontdekken dat ik me nu stiekem toch aan het verdedigen ben 😉
Niks mis mee
Toen ik gisteren met een vriendin appte en iets zei over een potje, reageerde ze opgelucht met: “Ik ben blij dat jij ook potjes geeft!” Het voelt soms alsof je niet goed bezig bent als je niet alles zelf maakt, pureert en weet ik veel wat nog meer. Ik vind het echt knap als je een vriezer vol vooruit gekookt eten klaar hebt of elke dag vers kookt voor dreinend publiek. Ik doe het je niet na.
Laten we wel wezen: als die potjes echt zo slecht zouden zijn als door menigeen beweerd wordt, zouden ze dan nog wel verkocht mogen worden? Gezien de strenge regels omtrent kindervoeding? Ja oké, onze ouwe trouwe knakworsten zijn sinds vorige week ook ineens aartsvijand nummer 1, maar toch denk ik dat er niks mis mee is om je kind potjes te geven.
Hangry
Los van alle morele voor- en nadelen: als mijn kind enorm hangry thuiskomt na een dag vol prikkels op de opvang, ga ik niet nog een half uur op mijn gemak vers voor hem staan koken, omdat dat het beste zou zijn. Om vervolgens mijn vers gekookte eten met een noodgang naar de vloer te zien verdwijnen, omdat er herkenbare groenten in zitten en omdat de dreumes simpelweg te moe is. Dan maak ik met liefde een potje warm, dat met smaak wordt opgegeten. Kind blij, ik blij en man blij dat ie niet weer hoeft te stofzuigen en dweilen…. 😉
Vertel: geef jij je kindje weleens een potje?
xBreg
Berichten met een * in de titel bevatten commerciële content.
19 Reacties
Niks mis met potjes hoor! Aukje lustte ze helaas niet… 🙁
Oh ja, dat kan natuurlijk ook, lijkt me ook weleens onpraktisch, niet?
VERGIF!!!! SCHANDE! LOEDERMOEDER!!
Haha ach, zolang je je kind geen rauwe uien voert zal het meevallen!
Vroeger ook vaak zat, ze heeft er niks aan overgehouden hoor lol
Spencer eet elke dag een potje. Niets mis mee. Die met vis is zijn favoriet!
Oh ja… ik doe er ook aan mee. Een paar weken geleden maakte ik allemaal groente en vroor ik ze in als ijsklontjes. Zakken vol liggen er in de vriezer en mevrouw eet het niet… Ben ik zo’n slechte kok?! Sommige potjes (liever gezegd zakjes van Ella’s kitchen) gaan er wel in.. dus ja ik grijp toch wel vaak naar zo’n zakje. Schuldig voelen doe ik me ook wel vaker daarover maar het is soms niet anders en volgens de ingrediënten zou er niks verkeerds in zitten….
Goed stuk meis!! Inderdaad ook hier een potjes moeder! Wanneer een jengelende dreumes aan m’n broekspijp hangt zie ik het niet zitten de bloemkool af te gieten☺️ Nu tijdens het krijgen van kiezen wil ze alleen maar gepureerd voer . Mooie uitkomst. Hopelijk daarna weer over na een mooie balans tussen potje en een moeder aan de bloemkool!
Breg!! Snap er niks van hij zet een link onder m’n post naar mij! Noem mij een digibeet maar snap t niet haal maar snel weg aub !! Krijg t zelf niet weg! Merci ! ??
Jaaa dat klopt! Dat hoort zo, dan kunnen mijn lezers weer stukjes van jou lezen! ❤
Vreselijk die moeders die niet eens de moeite nemen om zelf te koken. Bah!
Oh wacht.. ook ik deed dat. Vooral uit luiheid.
Zo, ik ben de luiermoeder! Oh wacht dat klinkt anders dan ik bedoel.. hahaha!
Hahahaha! Ik snap je hoor! 😉
Prima toch? Dit is echt weer zo’n trend. Toen mijn aapjes zo klein waren gaf ik ze ook gewoon potjes, en idd die van Duitsland! Veel meer keus en het scheelt in je portemonnee.
Jaaa!! Nog een potjesmoeder!! 🙂
Oh mijn kinderen kregen ook potjes hoor. Spaghetti en macaroni waren hun favourite potjes eten.
Mijn kinderen vonden potjes lekkerder dan wat ik maakte, dus ja, ik gaf ze zeker ook potjes.
Helemaal goed hoor, niets mis mee. Ik maak het liefste wel zelf maar wissel ook af met potjes. Nu Sophia bezig is met smaken leren kennen gebruik ik ook potjes, lekker handig en ik ga ook niet lang in de keuken staan voor de paar hapjes die ze nu nog maar neemt 🙂
Prima toch? Iedereen moet gewoon doen waar ‘ie zich goed bij voelt!
Ik denk dat het gewoon heel erg goed is om een balans te vinden. Ik ben half potjesmoeder, half uhh.. prutjesmoeder? Haha! Als ik tijd heb dan krijgt ze vers eten, heb ik een drukke dag dan warm ik zo’n vies potje op in de magnetron. Tja, zo is het nou eenmaal. Ik voel me er echt geen slechte moeder door, want wat je zelf ook al aangeeft, we zorgen met onwijs veel liefde voor onze kindjes, en als ze dan af en toe een potje krijgen.. Tja.
Oh betrapt, ik was dus zo’n suffe moeder die in t weekend voor de hele week brocolli en wortels stond te pureren. Hele vriezer stond vol! Inmiddels eet Roan alweer paar maanden geheel met de pot mee. Joost kookt en als Roan hangry is (kende de term niet maar mooooi!) vermaak ik m met samen spelen of even over de camping wandelen. Maar, als we nog spitsuren zouden hebben, of als Roan niks zou lusten (wie weet komt dat nog als ie straks de peuterpubertijd ingaat), grijpen we echt zonder schaamte naar de potjes!! 🙂